Na czym polega demonologia ?
Treści
Demonologia to jedna z elementarnych cząstek każdej z religijnych doktryn, poświęcona istotom znajdującym się pomiędzy bogami a ludźmi. Innymi słowy demonologia to nauka o demonach, czortach, diabłach, dżinach i asurach, zajmująca się głównie ich pochodzeniem, cechami, opętaniami przez nie czy też sposobami ich wypędzania. Oczywiście, demony są istotami złymi, niemoralnymi, szkodliwymi i bardzo często złośliwymi. Co szczególnie istotne, podstawowym celem demonów jest chęć przejęcia władzy nad ludźmi, stąd też taka popularność demonologii: wiele osób wierząc w możliwość opętania przez te złe istoty, pragnie się zabezpieczyć, poznać je jak najlepiej tak, by tym łatwiej ochronić się przed zagrożeniem z nich strony. Wszelkie doktryny religijne pozostają zgodne co do natury demonów: jest ona jednoznacznie zła (nawet jeżeli ich wyznawcy będą próbowali Wam wmówić, że okrutne postępowanie demonów jest w pełni uzasadnione, że są one strażnikami sprawiedliwości i że działają z ramienia i rozkazu Bożego…).
Wszystkie jednak stwierdzają także, że pierwotnie demony były dobre, ale pod wpływem różnorakich czynników (choćby na skutek wszelkich żądz) uległy deprawacji (według religii chrześcijańskiej między innymi szatan jest upadłym aniołem). Dlatego też demony zawsze będą próbowały doprowadzić do skłócenia człowieka z Bogiem, do jego odwrócenia się od Boskiej miłości i dobroci. W jaki sposób demony starają się nami sterować? Ich metody nie są zbyt wyszukane czy skomplikowane. Powszechnie uważa się, że takie nasze przyzwyczajenia jak jedzenie mięsa czy picie alkoholu są jedynie narzędziami w rękach demonów. Tym bardziej takie – zdecydowanie mniej typowe – zachowania, jak picie moczu w celach zdrowotnych, zażywanie narkotyków czy uleganie skłonnościom do hazardu, nie wnoszą niczego dobrego w nasze życie, a jedynie przyczyniają się do tego, że coraz bardziej oddalamy się od Boga. Dlatego właśnie religie potępiają wszelki alkoholizm, hazard czy narkomanię przede wszystkim jako objaw naszych kłopotów duchowych i moralnych.
Nie obawiajmy się
Nie obawiajmy się jednak, złe istoty groźne są nade wszystko dla tych osób, które już mają złe skłonności. Demony wyśmienicie wyczuwają ludzi dwulicowych, nieszczerych, złych w swojej naturze i po prostu przyczyniają się jedynie do zwielokrotnienia ich naturalnych, negatywnych cech. Jeżeli Wasza natura jest dobra, to demon – nawet jeśli będzie próbował Was zniszczyć – szybko przestanie się Wami interesować. Doskonałą bronią w walce z nim może się dla Was okazać umiejętność panowania nad sobą, opanowywania złych emocji. Dlatego warto trenować samoświadomość i silną wolę. Demony są bowiem zbyt leniwe, aby próbować kusić ciągle od nowa osoby o bardzo silnym kręgosłupie moralnym. Jeżeli zorientują się, że jesteście silni i opanowani, czym prędzej zmienią obiekt zainteresowań.
„Wyznawcy” demonologii głoszą, że łatwo jest przywołać demona i zmusić mu do „służby” w zamian za obietnicę oddania swojej duszy po śmierci. Ostrzegają jednakże, że nie jest to jednak wcale takie bezpieczne – mogą się pojawić liczne komplikacje. Najczęstszą byłaby możliwość zamiany ról – człowiekowi wydaje się, że demon służy jemu, a zanim się obejrzy okazuje się, że jest odwrotnie.
Z czym się wiąże demonologia
Demonologia wiąże się z różnymi religiami, kulturami i narodowościami. Dla nas, Polaków, szczególnie intrygująca okazuje się być nasz rodzima demonologia słowiańska. W jej zakresie pojawiają się chociażby wierzenia w wampiry. Wbrew niektórym tradycjom, zgodnie ze słowiańskimi wierzeniami wampiry powstawały przez to, że z jakichś powodów nie pogrzebano lub też nie spalono po śmierci ludzkich zwłok. Wierzono, że związki wampirów z rodzinami były bardzo silne: wampiry mściły się na swoich bliskich lub / i powracali do domów rodzinnych, żyjąc ze swoimi żonami jak mąż z żoną. Ich dzieci potrafiły rozpoznać wampiry oraz je zniszczyć. Winne temu, że wampiry przejmowały ciało danego zmarłego było właśnie zaniedbanie spalenia ciała. Stąd też, jak twierdzą niektórzy demonologowie, nasilenie się wiary w wampiry po przejęciu chrześcijaństwa. Podobno nawet dawni Słowianie uważali chrześcijan za wampiry – właśnie ze względu na to, że nie było w tej religii zwyczaju spalania zwłok!
Bez względu na nasz stosunek do demonologii, jedno jest pewne: jest niezmiernie fascynująca. Choćby jako świadectwo dawnych wierzeń i materiał dla nowych pozycji (filmowych i literackich) fantastycznych.
